Karantinalı Günler

Karantina TDK’ya göre “Bulaşıcı bir hastalığın yayılmasını önlemek için belli bir bölgenin veya yerin kontrol altında tutulup giriş çıkışların engellenmesi biçiminde uygulanan sağlık önlemi” olarak tariflenmiş. Bu kelimeyi son 1 yıldır günde en az birkaç defa duyuyoruz değil mi?Önceden belki de sadece filmlerde, dizilerde ya da okuduğumuz kitaplarda görmüştük. Garip ve beklenmedik şekilde hayatımıza bu kelime girdi ve tüm ağırlığıyla üstümüze çöktü sanki.

İlk başlarda biraz şaşkındık, ne yapacağımızı bilmez bir halde sürekli araştırma yapıp bir taraftan da fikir alışverişleriyle kendimizi sakinleştirmeye çalıştık. Baktık ki hiç olmadığımız kadar evdeyiz artık, evimize farklı bir gözle bakmaya başladık. Daha önce hiç yapmadığımız detayda temizlikler, dekorasyon değişiklikleri, fazla eşyalardan kurtulma.. Sonra mutfağa girdik, hepimiz can sıkıntısından ekmekler, pastalar, börekler yapmaya başladık. İzlemeye fırsat bulamadığımız dizileri, filmleri izleyip, satın alıp okumadığımız kitapları okumaya başladık. Uzun süredir görüşmediğimiz arkadaşlarla, dostlarla ve akrabalarla görüntülü konuşmalara başladık. Hep heves ettiğimiz kurslara atölyelere Online olarak katılma fırsatımız oldu. Ben her ne kadar yüzyüze atölyelerden ayrıca bir keyif alsam da, Online Atölye ve koçluk seanslarıyla Türkiye’nin pek çok yerinden çok güzel insanlara temas etme fırsatı buldum. Karantina bana bu anlamda çok iyi geldi diyebilirim.

Aslında iyiden iyice hayat rutinimiz de değişti. Bu kadar uzun süreceğini düşünmediğimiz bir sürecin ilk yılını geride bıraktık. Daha önce hiç satın almadığımız nesneler aylık rutin harcama kalemlerine dönüştü (maske, dezenfektan gibi)

Aşılar bir bir piyasaya girdikçe umutlarımız da artmaya başladı. Her ne kadar adil ve hızlı bir şekilde aşılama yapılmadığını bilsek de ben her gün birileri daha aşı oldu diye sevinerek sıranın bana gelmesini bekliyorum.

Sanırım karantinanın bize öğrettiği en önemli iki şey var: Birincisi sağlığın en önemli şey olduğu. İkincisi ise insanın kendini sevmesi. Etrafında kimse kalmadığında bile insan kendi ile başbaşa kalıyor, kendini ne kadar severse bu süreci o kadar rahat atlatıyor.

Kendinizi sevin ve sağlığınıza dikkat edin 😊